Cé a cheap i ndáiríre go mbascfaí an fhoireann Airgintíneach sa chaoi ar tharla sé sa chluiche ceathrú ceannais inniu?
Faoi mar a dhein siad sna cluichí i gcoinne na hAstráile agus Sasana, "bhronn" na Gearmánaigh ceithre chinn de bhuillí tintrí ar an Airgintín. Bhí na baill laga sa chosaint ag an Airgintín aitheanta ag gach duine eile ar domhan roimh ré ach níor leigheas Maradona an scéal. D'éirigh leis na Gearmánaigh teacht i dtír go luath ar an ngaraíocht chéanna agus ó shin ar aghaidh bhí bonn daingean acu leis an modh imeartha acu a chur i bhfeidhm.
Ba dheacair a mhaíomh anois nach rogha na coitianta iad agus leathlámh acu ar Chorn an Domhain cheana féin. Mar sin ba ar mhaithe leis na foirne a bheadh de dhásacht acu iarracht a dhéanamh cosc a chur ar an leathlámh eile a chrochas an comhartha rabhadh thuas.
An bhfuil sé á thuar agam mar sin go mbéarfaidh na Gearmánaigh an chraobh leo?
Bhuel, de réir thuairim na coitianta, mar a shamhlaítear dom í, níl foreann a ndiongbhála fágtha sa chomórtas seachas an Spáinn - agus ní raibh siadsan ar aiste mhaith in aon chluiche go dtí seo.
Ach cad faoina hOllannaigh?
Cuimhnítear air gur "sciob" - de réir thuairim na coitianta - an Ghearmáin Corn an Domhain sa bhliain 1954 ón Ungair agus sa bhliain 1974 ón Isiltír faoi seach cé go raibh ceachtar de na foirne úd ar an bhfoireann a d'imir an sacar is fearr agus is pléisiúrtha i rith an ilchomórtais.
Ba dheacair gan a admháil ach go bhfuil an sacar is gleoite agus is éifeachtaí amuigh imeartha ag na Gearmánaigh an babhta seo; obair na gcapall don chuid is mó a bhí idir chosa ag na hOllannaigh.
D'ainneoin sin uilig tá tuaileas agam go gcuirfidh na hOllannaigh an scéal bunoscionn ar an nGearmáin sa chaoi chéanna ar cuireadh an scéal droim ar ais orthusan sa bhliain 1974.
Chuige sin, áfach, caithfidh siad an chéad chúl sa chluiche a aimsiú.
