léitear mo bheola: ní ábhar grinn éigniú ban ! ! !

B'fhéidir gur beag an cur amach atá agam faoi scéal Shell i gcontae Mhaigh Eo. Agus gan amhras, ní raibh sé de rún ag na Gardaí (Gardaí!) i gceist go gcraolfaí riamh na tagairtí "greannmhara" a dhein siad do éigniú ban. Go rachadh roinnt de na daoine a bhí i gcoinne na nGardaí cheana féin thar fóir agus go ndéanfaidís a seacht ndícheall teacht i dtír ar an scéal, ní gá go gcuirfeadh sin ionadh ar éinne. Agus roinnt de na tráchtairí (ní gach duine acu, áfach) sna meáin, is eol dúinn le fada nach ag iomramh dóibh féin a bhíonn a lán díobh siúd ach ag seoladh le cóir ghaoithe, agus nach ábhar iontais é dá bharr iad a bheith ag déanamh beag is fiú den scéal.

Is iomaí uair a d'insíodh scéal grinn gáirsiúil sa tábhairne nó lasmuigh de agus a leithéid cloiste ag gach duine ó am go chéíle ach níor chuala mise riamh gur baineadh úsáid as éigniú ban sa tslí sin. Agus is iomaí duine a bheith go mór faoi bhrú ach gan úsáid a bhaint as éigniú ban mar ábhar grinn ar mhaithe le faoiseamh éigin a thabhairt dóibh féin.

Táim cinnte de go bhfuil móramh mór den tuairim nach bhfuil a leithéid inghlactha i gcás ar bith. Agus más amhlaidh atá sé, tá iomlán an chirt acu.

Mar ná bíodh dul amú ar aon duine: ní ábhar grinn éigniú ban ach coir ghránna. Lánstad!

Feicim gur dhiúltaigh pobal na hÍoslainne sa reifreann ba dhéanaí do mholadh rialtas na tíre sin go n-íocfaí fiacha na mbanc as an státchiste. Ceithre billiún euro atá i gceist agus is iad an dá stát Sasana agus an Ísiltír atá ar thóir an airgid. Chúitigh na stáit úd na coigilteoirí óna dtíortha féin a bhí thíos leis nuair a theip ar an mbanc idirlín Íoslannach darbh ainm "Icesave". Le rátaí arda úis a mhealladh an banc céanna coigilteoirí le feachtais fhógraíochta sa dá tíortha thuasluaite le linn ré an osréalachais airgeadais.

Is ceist chasta an ceann seo, caithfidh mé a rá - más cruinn agus cuimsitheach a bhfuil léite agam fuithi.

Mar is é a tharla ná nuair a theip ar an mbanc ba iad na coigilteoirí Íoslannacha amháín a chúitigh na húdaráis Íoslannacha. Mar bhall den Limistéar Eorpach Eacnamaíoch, a raibh a bhainc gníomhach sna ballstáit eile de, bheadh sé de dhualgas ar an Íoslainn gan leatrom a dhéanamh ar choigilteoirí óna tíortha eile den Limistéar Eorpach Eacnamaíoch.

Ach nach é seirfean na fírinne i gcúrsaí airgid seo a leanas: dá mhéad an t-ús is ea is amhlaidh is mó an baol an t-airgead a chailliúint?

Ar an taobh eile de, ba iad coigilteoirí beaga don chuid is mó, más fíor é, a raibh a n-airgead i dtaisce sa bhanc i gceist. (Fós féín, ba bheag an muinín a bhí agam riamh sna bancanna idirlín agus a rátaí arda úis, agus má théann duine i bhfiontar sa chás sin nár chóir dó a bheith freagrach as a ghnó féin?)

Is cosúil go gcuirfidh rialtas Shasana agus na hÍsiltíre an dlí ar an Íoslainn. Anuas ar sin d'fhéadfadh na tíortha úd ballraíocht na hÍoslainne san AE a chros. Agus sa lá inniu, cé a d'fhéadfadh gan an bhagairt mhíleata féin a aireachtáil áit éigin sa chúlra.

An é nach bhfuil, in ndeireadh an lae amhail cás na hÉireann, aon dul as ag an Íoslainn ach chomh beag?