sacar le draíocht

Mar is eol don saol, is cluiche sách simplí sothuigthe é sacar. Ach is cosúil go gceaptar in áiteanna gur baol dó ar an ábhar sin a bheith ró-leadránach ó am go chéile agus gur gá an cluiche a bheochan le píosa draíochta nó dhó. Ar bhonn trialach, b'fhéidir.

Féachaigí mar a “scóráil” Stefan Kießling le buille cinn tráthnóna inné sa chluiche idir 1899 Hoffenheim agus Bayer Levekusen.

Ach cé gur mhór an spraoi é (ar aon chuma do roinnt de na himreoirí, tar éis dóibh an t-ionadh a chur díobh) an píosa draíochta seo, tá - mar is gnáth - an dream sceiptiúil (iad siúd ar bheagán creidimh, an dtuigeann sibh) ag dul i muinín an réasúin (mar dhea) chun míniúchán suarach a sholáthar agus chun an spraoi a mhúchadh leis.

Mar shampla, go raibh poll san eangach (dá dhofheictheacht é!).