lou reed agus an t-athair peadar...

An té sna seachtaidí nár leor dó a bheith faiseanta ach ar mhaith leis a bheith fíor-chool ar fad níor mhór dó ceirnín amháin, ar a laghad, le Lou Reed a bheith ina bhailiúchán aige.

Nuair a bhí mé ag folmhú theach mo mháthar breis is bliain ó shin níor tháinig mé ar an gceirnín le Lou a bhí ag mo dheirfiúr agus agam sna seachtaidí ach tháínig mé ar chóip chaighdeánach de Mo Shaol Féin leis an Athair Peadar Ó Laoghaire. Léim cúpla leathanach den leabhar sin gach maidin agus mé ag comaitéireacht ar an S-Bahn agus is féidir a rá go bhfuilim ag baint taitnimh nach beag as. I láthair na huaire tá sé i Ráth Luirc, nó Charleville, mar a deireadh mo athair arbh as machaire méith na Mumhan dó ó dhúchas.

Bhí mé ag scimeáil ar an Idirlon aréir féachaint an aithneodh mé ón gclúdach cérbh é an ceirnín le Lou Reed  a bhíodh againn tráth dá raibh, ach níor aimsigh mé aon cheann a d'aithin mé. Ós é go raibh Walk on the Wild Life (cad eile!?) air, shocraigh mé faoi dheireadh gur Transformer a bhí i gceist agus d'íoslódáil mé é ar EUR 6,99 ó shuíomh Gréasáin aitheanta. Ba é sin an céirnín a dhein Lou Reed i dteannta le David Bowie, a léirigh é - leis an toradh go raibh snas tráchtála air murarbh ionann agus ar na cinn eile a bhí taifeadta aige roimhe sin.

Ar aon nós, bhíos ag éisteacht leis ar maidin - na cuimhní cinn ag teacht ar ais chugam - agus mé ag comaitéireacht ar an S-Bahn, agus an leabhar thuasluaite á léamh agam ag an ám céanna.

An t-Athair Peadar agus Lou Reed: nach deas an péire sibh, a smaoinigh mé. Ní fheadair an réiteodh sibh le chéile ar chor ar bith dá gcasfadh sibh ar a chéile áit éigin feadh na slí (Slí na Fírinne, is dócha).

Pé scéal é, ag éisteacht leis dom arís ar maidin d'aithin mé go bhféadtar a rá ina thaobh gurbh fhíor-ealaíontóir Lou Reed a raibh teachtaireacht (nó dhó) le craobhscaoileadh aige, dá laghad féin an tuiscint orthu ar dtús, b'fhéidir.

Maidir leis an amhrán a leanas, dá mhinice a éistear leis is ea is mó i bhfeabhas a théann sé.

Guím "lá foirfe" oraibhse, a chairde.

schadenfreude...

De réir na dtráchtanna a bhí le léamh ar líne inniu, is geal le cuid mhaith den phobal abhus an drochscéal atá ag cur as chomh mór sin do Angela Merkel faoi láthair mar gheall ar a fón póca agus a cuid, ahem, "lucht éisteachta" thall i Meiriceá.

Cuirtear i gcuimhne sna tráchtanna úd cé chomh réchúiseach agus a bhí Merkel faoi nuair a tháinig scéal na huilechúléisteachta amach ar dtús roinnt míonna ó shin agus go raibh sí meáite air é a choimeád ina scéal beag. Is amhlaidh gur shíl sí nach raibh sí féín thíos leis an scéal. Ach má bhraith sí go raibh pribhléid agus rogha an dá slat tomhais ar fáil di - murab ionann agus don ghnáthphobal - is cosúil nach bhfuil ach aon slat amháin á húsáid ag an "lucht éisteachta" thall.

Mar a scríobh duine amháin: nuair a mheas sí í féin gan a bheith ina híospartach chuir sí i gcéill gur dhuine stuama, féín-mhuiníneach í nach éasca í a shuathadh (murab ionann agus i gcás an phobail íogair), ach nuair a fuair sí amach i ndeireadh na dála go rabhthas ag cúléisteacht lena fón póca féin, "ging sie ab wie Rumpelstilzchen"  (tháinig racht feirge uirthi mar a tháinig ar Rumpelstilzchen - ag deireadh a tsíscéíl sin).

sacar le draíocht

Mar is eol don saol, is cluiche sách simplí sothuigthe é sacar. Ach is cosúil go gceaptar in áiteanna gur baol dó ar an ábhar sin a bheith ró-leadránach ó am go chéile agus gur gá an cluiche a bheochan le píosa draíochta nó dhó. Ar bhonn trialach, b'fhéidir.

Féachaigí mar a “scóráil” Stefan Kießling le buille cinn tráthnóna inné sa chluiche idir 1899 Hoffenheim agus Bayer Levekusen.

Ach cé gur mhór an spraoi é (ar aon chuma do roinnt de na himreoirí, tar éis dóibh an t-ionadh a chur díobh) an píosa draíochta seo, tá - mar is gnáth - an dream sceiptiúil (iad siúd ar bheagán creidimh, an dtuigeann sibh) ag dul i muinín an réasúin (mar dhea) chun míniúchán suarach a sholáthar agus chun an spraoi a mhúchadh leis.

Mar shampla, go raibh poll san eangach (dá dhofheictheacht é!).

is fearr baoise ghreannmhar ná baoise shotalach: d'fhéadfadh Jogi rud nó dhó a fhoghlaim ó Yogi...

Chuir a ndúirt Jogi Löw faoin modh imeartha primitíbheach do-athraithe a bhíonn, dar leis, á chleachtadh ag foirne sacair Éireannacha riamh anall olc ar Johnny Giles. Cheal eolais, níl Jogi, dar le Johnny, in áit a bheith ag caitheamh anuas ar na himreoirí cumasacha a d'imríodh ar fhoireann na hÉireann fadó.

Cé gur deacair gan aontú le Jogi maidir le cás na foirne faoi láthair, ní den mhúineadh é do thraenálaí a bheith ag caint mar sin faoi fhoirne eile, dar le Johnny.

Ar aon nós, ó thaobh an daonra de, d'fhéadfadh Jogi dhá fhoireann a chur ar an bpáirc imeartha i ngach áit a gcuirfeadh traenálaí Éireannach imreoir amháin. Thairis sin, is é sacar an t-aon spórt páirce sa Ghearmáin gur fiú é a lua.

Leis na hacmhainní atá ar fáil dó d'fhéadfá a rá go mba mhithid dár gcara Jogi corn de dhath éigin a bhreith abhaile leis tar éis dó a bheith naoi mbliana sa jab. Shroich foireann na Gearmáine cluiche ceannais Chorn an Domhain sa bhliain 2002 faoi Rudi Völler bocht a cuireadh ina leith gur theip ghlan a dhreas mar thraenálaí. Agus ba í sin an uair dheireannach dóibh sa chluiche ceannais.

Ach b'fhéídir go bhféadfadh Jogi rud nó dhó a foghlaim ó Yogi eile faoi chúrsaí ráiteas.

D'imríodh an Yogi seo, Yogi Berra, mar cheapadóir do na Yankees as Nua-Eabhrac agus tá cáíl air as na nathanna a thagadh ó am go chéile uaidh.

Seo libh roinnt díobh:

"Baineann nócha faoin gcéad an daorchluiche leis an intinn, agus an leath eile leis an gcorp."

"Má thagann tú go gabhal dhá bhóthar, tóg é."

"Sa teoiric níl aon difríocht idir teoiric agus cleachtas. Sa chleachtas tá."

"Ní dúirt mé an chuid is mó dá ndúirt mé."

"Ní fiú dime nickel níos mó."

"Níl an todhchaí mar a bhíodh sí."

"Ní théann duine ar bith ann níos mó. Bíonn sé ró-phlódaithe."

"Níl de rún agam encyclopedia a cheannach do mo pháistí. Lig dóibh siúil go dtí teach na scoile amhail mar a dhein mise."

Is fearr baoise ghreannmhar ná baoise shotalach.

easpa dlúthpháirtíochta idir na sóisialaigh: an casúr in aghaidh an chorráin...

De réir tuairisce sa Süddeutsche Zeitung a bhí ar an mbord romham ar an traein ar maidin tá Éire ar cheann de na constaicí is mó faoi láthair do aontú idir an SPD agus an CDU.

Is amhlaidh go bhfuil an SPD ag cur go glan ina choinne go bhfaighidh na bainc Éireannacha airgead go díreach ón Sásra Eorpach um Chobhsaíocht mar chiallódh sin go mb' iad na cáiníocóirí (Gearmánacha) sa deireadh a bheadh ag íoc as ...ahem... fiontraíocht na mbanc. Tá na sóisialaigh dhaonlathacha ag éileamh, go fiú, go dtarraingeoidh Merkel siar as comhaontú atá déanta cheana féin faoi cheist mhaoiniú na mbanc.

Agus deir an SPD go mba chóir go nglacfadh Éire le coinníollacha géara i dtaobh cháin chorporáide sara bhfaigheann sí tuilleadh airgid.

D'ainneoin go mbíonn na sóisíalaigh in ainm a bheith ar son an duine bhig agus ar thaobh na beithe bige ní dócha go ndéanfaidh an SPD trócaire ar phobal na hÉireann a fágadh idir ord agus inneoin in éineacht le fiacha na mbanc nuair a rug an rialtas deireannach na cosa (agus na pinsin mhóra) leo.

Ach nach mar sin a bhí sé céad bliain ó shin nuair a theip ar na sóisialaigh cur le chéile chun lucht reáchtáilte an chéad chogadh domhanda a chur de dhroim seoil? "Is giorra do dhuine a léine ná a chóta", mar a deir seanfhocal Gearmánach.

An mbeidh Páirtí an Lucht Oibre i bponc dá dheasca?