XVI
Cá fhad a bhfuilim san áit seo? Ní cuimhin liom cathain ar éirigh mé as na laethanta, na míonna, na blianta a áireamh.
Sna blianta tosaigh ba líonmhaire i bhfad na daoine a bhí anseo.
Sa deireadh ní raibh fágtha ach an t-Iar-Uachtarán agus mé féin. Tá an seanlúbaire ar shlí na fírinne le fada an lá anois ach sna blianta deireannacha a shaoil -cé nach féidir a rá go díreach gur éirigh sé mór liom -ba mhinic dúinn cluichí fichille a imirt le chéile.
Ba dheacair riamh a bheith ró-chinnte de go raibh an chiall cheart tugtha liom ach ceapaim gur thuig mé roinnt mhaith dá mbíodh sé ag cur in iúl dom – más é gur ag cur ruda in iúl dom a bhí sé in aon chor. Ní trína raibh á rá aige - ní labharfadh sé ach fíorbheagáinín - ach trína gothaí dúnárasacha agus tríd an dreach a thagadh ar cheannaithe a aghaidhe ar uaire agus trí rian an mhaolgháire le linn cluiche fichille nó nuair a bhinnse tar éis tuairim ró-scaoilte éigin, b’fhéidir, á thabhairt uaim.
Creidim gur airigh mé faoi dheireadh go raibh doimhneacht suaimhnis dochorraithe den chineál sa duine sin nach mbíonn ach i nduine a bhfuil lán a sháithe sa saol faighte aige, ar chaoi amháin nó ar chaoi eile. Creidim freisin go raibh sé díonaithe, ar shlí éigin dá bharr, ar cibé a thitfeadh amach ina dhiaidh sin. Ba amhlaidh gur mhó a raibh bainte aigesean as an saol ná a raibh bainte ag an saol as seisean.
Chuaigh an méad sin i gcion orm agus is cuimhin liom an lá ar fhógair mé – go ró-scaoilte arís, gan dabht - le linn cluiche fichille, mar a bheadh fionnachtain nua aimsithe agam, go mb’fhearrde duine a chuid bithiuntachta a bheith ar a laghad ar chomhchéim le bithiuntacht dúchasach doscroiste an tsaoil mhóir féin. Agus gur cliste an duine a n-aithneodh é in am trátha.
Is cuimhin liom fós nach raibh de fhrithfhreagairt le haireachtaint ar an seanlúbaire ach, b'fhéidir, drithle sna súile sin aige a bhi suite go diongbháilte ina logaill laistios de malai dosacha.
...rabharta an dordáin sa seomra liom ag bá na smaointe orm arís, ag plúchadh na gcuimhní, más cuimhní iad. Téarmaí síceolaíochta anois ar snámh ar ghlór mín bealaithe de chuid venBon. Sea, ba mhaith leis cuidiú liom, ach mé a bheith toilteanach cuidiú liom féin.
Ach níl éalú ar bith ón síorghlór bréagshuaimhneach mallaithe céanna.
"...indéanta deireadh a chur leis an... scéal.
...sindróim nua á gcruthú in aghaidh na bliana ...coincheapa síceolaíochta go leor faoi... iomrall aigne, abraimís, ar féidir iad a úsáid... chun an tsnaidhm... a scaoileadh.
Ach tú a bheith toilteanach do shíniú a chur faoin... rud sin, faoin bhfaoist..."
Dírim m'aird ar an achar ar an mballa. Níl mé ró-chinnte de cá fhad a bhí mo intinn ar seachrán uaidh. Bhí teipthe ar chumhacht na gréine le feadh tamaillín agus ba amhlaidh nárbh ann
dó, an t-achar.
Ní fios dom dá bharr cé acu an bhfuil nó nach bhfuil an pointe sin scoite aige. Pointe na cearnóige foirfe.
Agus más amhlaidh atá sé...
...tá sí imithe orm.
Arís eile.
DEIREADH
No comments:
Post a Comment